Column Karin van der Velden: Kerststress en goede voornemens

Jarenlang stonden de media vol over de stress die de kerstdagen veroorzaken. Het stoorde me een beetje, want het leek wel alsof je niet helemaal normaal was als je relaxt de kerstdagen doorkwam. Verhalen over tante Ada die met een te harde stem elk jaar dezelfde verhalen vertelde. Of over oom Piet. Je moest hem in de gaten houden, want hij dronk gauw een borreltje te veel. De familieconflicten over wie wanneer bij wie op bezoek ging. Gaan we eerste kerstdag naar jouw ouders of naar mijn ouders? Zelf binnen relaties zorgde het voor problemen: “Mijn ouders verwachten dat we eerste kerstdag komen. Vorig jaar zijn we al bij jouw ouders geweest.” En over die schoonmoeder die altijd kritiek heeft op je kerstdiner.

Nu was alles anders. Het was roeien met de riemen die we hadden. De media hadden berichten kunnen plaatsen van mensen die het heerlijk vonden om met een goed excuus familie buiten de deur te houden. Zonder schuldgevoel in je pyjama op de bank bingewatchen. Over kerstdiners die je nu volop bij de lokale horeca kon halen. Lekker makkelijk en een loyaal gebaar. 

Maar waar ons steeds kerststress werd aangepraat over aanwezigheid van familie, overheersten nu berichten over somberheid door het ontbreken ervan. Meteen een bruggetje naar de goede voornemens: relax en neem het leven zoals het is.

Met het uitvoeren van goede voornemens wacht ik niet tot het nieuwe jaar begint. Ik probeer het elke dag opnieuw. Het lukt niet elke dag, maar als je elke dag een nieuwe kans hebt, is de mislukking niet zo groot. En ook niet elke ‘slechte gewoonte’ wil ik afleren. We drinken elke dag ons glaasje en dat blijven we lekker doen. Meer bewegen, dat wil ik wel. En dat lukt aardig nu er weer een hond in huis is.

Wat ik elke dag opnieuw probeer, is om geen dingen uit te stellen. Om artikelen voor Montferland Journaal op vrijdag in te leveren, zodat ik in het weekend niet hoef te werken. Om mijn to-do-list ‘s morgens af te werken, zodat ik ‘s middags wat vaker iets leuks kan doen. Ik ken inmiddels alle tips en trucs die daarbij kunnen helpen. Het lukt me alleen niet zo goed om ze toe te passen. Maar volgend jaar... Of nee, ik begin morgen!