Loilse Nachtwacht transformeert naar Hart van Loil

LOIL - Even na twee uur melden Eveline en haar opa zich bij de deur van de Loilse kerk. Opa laat Eveline de kerk zien, terwijl hij haar anekdotes vertelt. Vooraan in de kerk vinden ze achter het gordijn, waar vroeger het altaar stond, een groep mensen, verzameld in een stilleven. Het is de Loilse Nachtwacht nieuwe stijl.

Door Karin van der Velden

Opa kent de kerk al 60 jaar. Hij is er gedoopt, heeft er de heilige communie gedaan en trouwde er. Zoals zoveel Loilse inwoners deden in de kerk die 112 jaar geleden werd gebouwd. 

Inspiratie voor de opening van het Hart van Loil, die op 11 september plaatsvond, is het schilderij de Loilse Nachtwacht. Edwin van Onna schilderde het en het werd geveild bij de actie Kerkedak. De opbrengst werd gebruikt voor renovatie van de kerk. Vertegenwoordigers van alle verenigingen staan er om de pastores heen. De pastores verdwenen, de kerk werd aan de eredienst onttrokken en werd cultureel centrum van het dorp. Van gebedshuis is het een (t)huis voor alle Loilse verenigingen geworden.

Eline tikt een van de personages aan. Martin Tiemessen, voorzitter van de VVV, de Vereniging Van Verenigingen, komt tot leven en vertelt wat het Hart van Loil voor de Montferlandse kern betekent. Met zo’n 855 inwoners, telt Loil zeventien verenigingen. Om die verenigingen met nieuwe leden te kunnen voeden, is hard gevochten voor behoud van de school. Voor de zomervakantie werd de musical van groep 8 in het Hart van Loil opgevoerd.

De verhalen gaan door. Over Marcel van de Vrolijke Drammers, die soms wel een pastoor lijkt, maar voor wie de katholieke betekenis van carnaval, carne vale ofwel vaarwel vlees niet echt wat is. De trompettist van Amicitia vertelt dat de Loilse fanfare in 1913 werd opgericht door pastoor Inde. “Hij wees een aantal koorleden aan die maar een muziekinstrument moesten gaan spelen om de processie te begeleiden.” En over de toekomst: “Het is voor ons een paradijs, om maar dicht bij de bijbel te blijven. Het podium kunnen we heel goed gebruiken voor onze toneeluitvoeringen en concerten.”

Carnavalsprins Robert vertelt dat buutreedners Harrie Hieltjes en René Rasing tijdens de pronkzitting in 1994 als als twee pastoors op het podium stonden. Een jaar later werden ze zelf door de pastores op de korrel genomen.

Aan het eind van het toneelspel dat werd geschreven door Frank Gies, Hein Harmsen en Edwin van Onna, nemen alle figuren van de Loilse Nachtwacht een nieuwe plaats mee. En zo ontstaat een menselijk Hart van Loil. Eline trekt aan de bel, alle aanwezigen staan op, alsof de pastoor binnenkomt. En daarmee is het Hart van Loil officieel geopend.

Wethouder Henk Groote krijgt daarna het woord en zegt: “Zo’n unieke opening heb ik nog niet eerder meegemaakt. Loil staat bekend om zijn eigenwijsheid of eigenheid. Dat het dorp steeds zelf het initiatief neemt, zoals nu voor dit huis voor verenigingen gaat aan andere kernen niet ongemerkt voorbij. Inwoners van Loil denken misschien dat het gewoon is, maar dat is het niet. Ik geloof (mooi om dat hier te kunnen zeggen) dat het Hart van Loil nog heel lang het huis van de verenigingen zal blijven.”

Weekend vol activiteiten
Maarten Hoksbergen, secretaris van het bestuur van de Stichting Hart van Loil, vertelt dat er het hele weekend al activiteiten zijn. “Vrijdag zijn we begonnen een driegangendiner voor 65-plussers. Dat hebben we georganiseerd met de Kontaktraad Loil en SPOL, het Senioren Platform Loil. Het diner werd deels gesubsidieerd met geld van de provincie. Gedeputeerde Peter van ‘t Hoog was er ook bij. Hij kreeg een rondleiding en was diep onder de indruk. Vrijdagavond waren er activiteiten voor de jeugd van twaalf tot zestien. Zo’n twintig kinderen deden mee aan archery tag, de escaperoom en het abseilen van de kerktoren. Met een feestavond voor zestienplussers op zaterdagavond hebben we alle leeftijdsgroepen bediend. Simone Verbeek van de VVV vertelt: “Het voormalige doopvont werd volgestort met ijsblokjes, en werd zo een cocktailbar. Bij het doopvont staat nog steeds het beeld van Maria, hier kunnen inwoners toch nog een kaarsje opsteken.”

Na het officiële gedeelte was er de mogelijkheid om rond te kijken in de verbouwde kerk. De Oudheidkundige Vereniging Didam was aanwezig met herinneringen aan vroeger en Kontaktraad Loil haalde meningen op voor de nieuwe dorpsvisie. Peter Bosman: “Uit een enquete kwam naar voren welke voorzieningen mensen graag in het dorp willen, vandaag kunnen ze met stickers aangeven wat ze het belangrijkst vinden.”