‘Zoveel mooie foto’s voorbij zien komen’

ZEDDAM - De Zeddamse fotograaf Ilse Bekker was vorige week in Finland. Zij maakte deel uit van een jury die het werk van andere fotografen mocht beoordelen. De beste fotografen uit Europa konden zich certificeren.

Ilse is zelf ook gekwalificeerd door de Federation European Photographers (FEP). Zij is QEP, Qualified European Photographer, voor portretfotografie. Het certificaat haalde ze met een serie portretten van karakteristieke mannen. Met die serie heeft Ilse in het gemeentehuis in Didam geëxposeerd. Daarboven zit nog één stapje en dat is Master (MQEP). Daarvan zijn er in heel Europa nog geen zestig op een totaal van zo’n 55.000 aangesloten fotografen.

De wauw-factor
De beroepsorganisatie voor professionele fotografen in Nederland DuPho (Dutch Photographers) heeft Ilse voorgedragen om Nederland in de jury te vertegenwoordigen. Een hele eer, uiteindelijk zoekt een juryvoorzitter van FEP uit de voorgedragen fotografen een team bij elkaar. En zo vertrek Ilse eind november naar Finland om te beoordelen of het werk van fotografen een QEP-certificering waard is.
Een fotograaf moet daarvoor een panel met twaalf foto’s insturen. Die foto’s moeten bij elkaar passen en elke foto moet op zich perfect zijn. “De fotografen zetten hun panel neer en dan komt de jury binnen, die bestaat voor de QEP-inzendingen uit vijf personen. Ik heb zoveel mooie foto’s voorbij zien komen! De eerste beoordeling is of je direct een wauw-factor voelt. Dan mag je de foto’s van dichtbij bekijken en beoordeel je of het technisch goed is. Dan gaat het om scherpte en belichting. Of in de lichte en donkere vlakken nog voldoende doortekening zichtbaar is. Maar we kijken ook naar de afwerking. Bijvoorbeeld hoe de foto is geprint en op welk materiaal. Past dat materiaal bij de foto? Bij een van de panelen vonden we dat de fotograaf beter op een wat mattere ondergrond had kunnen printen. Fotografen kunnen voor verschillende categorieën inzetten, denk dan aan trouwfoto’s, landschappen of natuur, reclamefotografie of portretten. Het panel moet ook in de juiste categorie thuishoren. Na de beoordeling volgt het stemmen. Tot die tijd wordt er niet gesproken. Als minstens vier juryleden een positieve beoordeling geven, gaat het panel door. Zijn het er drie dan volgt een discussie. Dat vond ik eigenlijk nog het meest interessant. Het is inspirerend van vakgenoten te horen waarom ze een foto wel of niet goed genoeg vinden. Soms ging een discussie behoorlijk hard. Je moet met goede argumenten komen. Tijdens de discussies kun je van mening veranderen, er wordt opnieuw gestemd. De fotograaf wordt niet gecertificeerd als hij niet vier stemmen krijgt.”

Een pijnlijk moment
De kandidaten voor MQEP moeten twintig foto’s aanleveren. Ilse ging bij de jurering daarvan kijken en vertelt over een Franse fotograaf die vijf jaar had gewerkt aan een panel met foto’s van paardenbloempluisjes: “Elk jaar heeft hij maar twee maanden waarin hij die foto’s kan maken. Een paar foto’s waren net niet goed genoeg, dus de fotograaf is gezakt. Dat was een pijnlijk moment. Als je niet slaagt, vertelt het juryteam je wat goed is en wat niet goed is. Hij kan nu een paar foto’s aanpassen en het panel een volgende keer weer inleveren. Masters mogen naast de foto’s ook andere dingen aanleveren. Zo had een fotograaf een documentaire gemaakt, waarin hij liet zien hoe het panel tot stand is gekomen. Een ander had er muziek bij. Dat was bij een indrukwekkende serie over een vrouw met borstkanker. De muziek vulde de beelden van mooie en verdrietige momenten aan.”

Voorbereiding
Als voorbereiding op het jury-avontuur heeft Ilse het boek ‘100% jureren’ van Henk van Kooten gelezen. Daarin staan verschillende systemen van jureren, ook het systeem dat FEP gebruikt. “Ik mocht dit jaar als voorbereiding ook op de achtergrond meekijken (schaduwjureren) bij de kwalificaties van het Master Photographers Network (MPN). Eenmaal in Finland hebben we de panels bekeken van de fotografen die het jaar ervoor geslaagd waren. Dan krijg je een goed beeld van het niveau.”

Leerzaam en inspirerend
Ilse vond haar jury-avontuur leerzaam en inspirerend: “Maar het meest waardevol zijn de mooie contacten met collega’s uit Europa.” De twee vrije dagen die ze had, heeft Ilse goed benut. Samen met een Finse collega maakte ze een wandeltocht door een natuurgebied. De laatste avond werd een echte Finse sauna uitgeprobeerd. “Die middag had ik mijn partner Anja aan de telefoon. Zij vertelde dat er die avond een online meeting zou zijn van MPN, dat kon ik dan mooi nog even meepikken. Nou, dat zie ik nog wel, dacht ik bij mezelf. De meeting begon ‘s avonds om negen uur, de sauna ging om acht uur dicht, dus ik besloot dan om toch maar even mee te doen. En daar wachtte me nog een verrassing. Als klap op de vuurpijl ben ik met mijn zwart-witfoto van de Erasmusbrug in Rotterdam winnaar geworden van de MPN Architectuur Award. Een Rotterdams jurylid maakte een groot compliment: Ik heb zoveel foto’s van de Erasmusbrug gezien, maar nooit zo. Het beeld is heel minimalistisch, maar je ziet meteen dat het de Erasmusbrug is. Een betere afsluiting van mijn Finland-avontuur had ik mij niet kunnen wensen!”

De foto die Ilse maakte van de Erasmusbrug en foto’s van het Finse avontuur zijn te zien op de Facebookpagina Vakfotografie Ilse Bekker. De foto’s die Ilse jureerde staan op de website:

europeanphotographers.eu