Het gaat niet vanzelf in samengestelde gezinnen

‘s-Heerenberg - In tweederde van de samengestelde gezinnen gaat het niet goed. Ellen Jongeneel wil mensen ervan bewust maken dat een samengesteld gezin meer inspanning vraagt dan een kerngezin. Jongeneel verbindt haar eigen ervaringen in lezingen met kennis uit literatuur en onderzoeken.

Door Karin van der Velden

Jongeneel groeide zelf op in een samengesteld gezin, was eerder getrouwd met een man die kinderen meebracht en heeft nu opnieuw een samengesteld gezin. Haar eigen ervaringen durft ze te delen met bezoekers aan haar lezingen: “Ik ken de hele materie van binnen en buiten en ik heb de behoefte om daarover iets te vertellen omdat ik hoop daarmee een kleine bijdrage te leveren aan het terugdringen van het aantal samengestelde gezinnen dat opbreekt. Het is echt een groot maatschappelijk probleem.”

Wat Jongeneel wil bereiken met de theaterlezingen is mensen inspireren om te onderkennen dat het niet vanzelf gaat. “Als ik bij een paar mensen dat bewuste proces op gang kan brengen, ben ik tevreden. Als het niet goed gaat, is dat het ergste voor de kinderen. De verantwoordelijkheid om het goed te laten gaan, ligt bij de volwassenen. Dat begint met het bewustzijn dat een samengesteld gezin meer effort vraagt. Daarbij realiseer ik me natuurlijk dat het ook niet in alle kerngezinnen goed gaat.”

In haar lezingen gaat Jongeneel heen en weer tussen haar eigen verhaal en feiten: “Eigen issues uit vorige relaties of je jeugd spelen een hele grote rol. Als jij wordt geconfronteerd met jouw pijn of verdriet, dan ben je niet je geaarde zelf.

Loyaliteit
“In een kerngezin blijft de loyaliteit altijd bestaan. Als het gaat om stiefouderadoptie, dan is die loyaliteit er niet altijd. De kinderen zijn niet met jou opgegroeid, dus begrip is er niet automatisch. Ik vond het bijvoorbeeld verschrikkelijk als de kinderen met hun schoenen op de bank zaten. Als ik daar kritisch op was, raakten de kinderen daardoor weleens in verwarring. Wie was ik nu om daar ineens iets van te zeggen: Je bent mijn moeder niet!. Het kwam dan voor dat hun vader “partij” trok voor de kinderen. Dan komt loyaliteit om de hoek kijken. De biologische ouder neemt het op voor de kinderen. Een situatie die vaak voorkomt in samengestelde gezinnen. Als stiefouder is het soms lastig schakelen als er geen duidelijke afspraken zijn over dit soort soms triviale zaken. Iets heel kleins kan daardoor onnodig groot worden.”

Afspraken maken
“Het is nodig om aan de voorkant afspraken te maken”, vindt Jongeneel. “Waar de kinderen niet bij zijn, bespreken hoe je met situaties omgaat. Bijvoorbeeld over de bedtijd. Het is natuurlijk lastig dat het ene kind van elf om acht uur naar bed gaat en het andere om negen uur. En als ze dan op dezelfde tijd naar bed gaan, hoe gaat de andere ouder er dan mee om? Van de afspraken die je met elkaar maakt, maak je een overzicht. Vaak worden er bij een scheiding meer afspraken gemaakt dan wanneer je gaat samenwonen. Als twee mensen gaan samenwonen die allebei kinderen meenemen en een ex-partner hebben, dan schuurt het weleens. Vindt maar eens een goede planning voor de vakantie!”

In samenwerking met Welcom houdt Jongeneel op 13 april een lezing in het Barghse Huus en op 11 mei in het Albertusgebouw. De avonden beginnen om 20.00 uur en zijn gratis toegankelijk.

ellenjongeneel.nl