Column Karin van der Velden: Sylke de kattenmoordenaar

Als ik met Sylke bij het hondenuitlaatveldje aankom, zie ik een eindje verderop een man die er een minuscuul teckeltje uitlaat. Zijn kat wandelt gezellig met hem mee. Altijd grappig dat een kat mee gaat wandelen, vind ik. Als wij in Haarlem een rondje doen met de kleinkinderen, loopt kat Balou ook altijd gezellig mee. 

Ik laat Sylke los en ze begint vrolijk te rennen. Fijn dat ze even haar energie kwijt kan. Dan zie ik dat de man verschrikt zijn teckeltje uit de struiken tilt, het beestje hangt aan zijn tuigje een halve meter boven de grond. Ik roep Sylke weer even bij me, ik kan het ook niet waarderen als loslopende honden op haar afkomen terwijl zij aan de lijn loopt. Mijn inmiddels goed gesocialiseerde en gehoorzame aspirant blindengeleidehond in opleiding luistert meteen en komt weer netjes naast me lopen. Intussen stel ik me wel voor hoe Sylke vrolijk kwispelend onder een teckeltje staat, dat als een stukje ontbijtkoek op Koningsdag aan een tuigje boven haar bungelt. 

De kat heeft inmiddels de struiken als schuilplaats gekozen. De man en zijn hondje lopen in hoog tempo verder. Het teckeltje kan het tempo niet bijhouden en vliegt aan het tuigje steeds een stukje door de lucht. Als man en hond de hoek om zijn, laat ik Sylke weer gaan. Toe maar meisje, lekker rennen.

Dan hoor ik vanachter de struiken roepen: “Dat was bijna een dode kat, mevrouw!” Bijna een dode kat? Wordt Sylke hier nu uitgemaakt voor kattenmoordenaar? Ik moet even lachen en denk eraan hoe de honden bij DCN Geleidehonden in Kilder ‘s avonds voor het slapen gaan bij rode kater Henk een kopje halen. Rooie Henk zit als Keizer Hendrik op zijn troon (een tuinstoel) en alle honden komen een voor een langs. Ze buigen onderdanig hun hoofd en de rode kater geeft ze genadig een kopje. Er staat een filmpje op de Facebookpagina en het is echt de moeite waard om dat even te bekijken. Om de honden aan katten te laten wennen, wonen er twee op de blindengeleidehondenschool. Je wilt niet dat iemand met een visuele beperking over straat gesleurd wordt omdat hun hond op katten jaagt.

De man gaat verder en roept dat het verboden is om de hond los te laten lopen in de bebouwde kom. We zijn hier dus op een hondenuitlaatveldje. De groen met blauwe afvalbakken met het lachende hondje, waar je je poepzakjes in kunt gooien, maken dat duidelijk.

Ik ga hier maar geen discussie voeren over loslopende katten en het aantal vogeltjes dat daarvan elk jaar slachtoffer wordt. “Dat was bijna een dood vogeltje, mijnheer!”