Column Grenzeloos: Camper

De grote leegloop is begonnen. Hordes toeristen pakken het vliegtuig, de trein of auto en reizen naar het zuiden. Zelf was ik een verwoed kampeerder, maar een aantal verregende vakanties met natte kleding, overlopende geultjes en een lek luchtbed, bracht mijn geloof aan het wankelen.
Toen was daar de camper...

Nou ja, camper, niet zo’n supersonisch ding waar alles op en aan zit en waar je een godsvermogen voor betaalt, nee, een oude Mercedes-bestelbus, die we hebben verbouwd. Twee banken en een opklapbare tafel, waarvan je een bed kon maken, een paar kastjes, gordijnen, een aanrecht en een Porta Potti. Een wat? Ja, een poepdoos, netter gezegd, een chemisch toilet. Het was allemaal low budget, maar wat hebben wij een plezier gehad van die verbouwde bus!
We zijn niet de enigen, Nederland telt - zo lees ik in de krant - meer campers dan ooit, ruim 150.000. De verwachting is dat dit aantal in tien jaar tijd zal zijn verdubbeld. Het zegt veel over de populariteit van het vakantiehuis op wielen. En dat terwijl Nederland eigenlijk een caravan-land is. Maar de sleurhut heeft zijn beste tijd gehad en verliest langzaam terrein ten opzichte van de camper.

Begin deze eeuw gingen we voor het eerst met de bus en route. Er waren nog weinig campers op de weg. Net als motorrijders groette je elkaar als je een ‘soortgenoot’ tegenkwam. De tocht naar de bronnen van de Maas, in het midden van Frankrijk, was de meest memorabele. Elke dag, na een rustig ritje zonder haast, zetten we onze bus ergens aan de oever van de rivier, soms op een camperplaats maar als die er niet was gewoon in de vrije natuur, ofwel ‘in het wild’.
Camperplaatsen hebben het voordeel dat je daar de watervoorraad kan verversen. Sommige hadden destijds ook al een stroomvoorziening. De kosten waren vrijwel nihil, hoogstens een paar euro.

Anno 2022 is er sprake van een andere situatie. Door een explosieve stijging van het aantal campers – ook bij een groeiend aantal Duitsers, Belgen, Fransen en Engelsen is de kampeerauto zeer gewild – is een tekort aan camperplaatsen ontstaan.
Het zijn vooral welgestelde senioren die met een camper de wijde wereld in trekken. Je kunt er op de snelweg net zo hard mee als met een gewone auto. En je hebt geen gedoe meer, je zet ‘m neer en klaar is Kees. Leve de vrijheid! Hoewel... zo’n kampeerbus is nogal een gevaarte, het is lastig manoeuvreren in smalle straatjes van oude steden, als je er überhaupt al in mag. Dus nemen velen hun fietsen mee of - nog luxer - een aanhangwagen met daarop een motor of kleine auto.

Uit eigen ervaring snap ik dus de fascinatie voor de camper. Het is een beetje kamperen, met weliswaar weinig luxe maar wel met veel vrijheid en voor betrekkelijk weinig geld. Onze bus heeft helaas de geest gegeven, dus dat hoofdstuk is afgesloten. Wat rest zijn mooie herinneringen en die koesteren we.
(tekst: Henk Waninge)