Column Karin van der Velden: Een week vol pracht en praal

De tv staat deze dagen vaak aan bij ons thuis. Hoewel het natuurlijk triest is dat Koningin Elisabeth is overleden, geniet ik al de hele week van programma’s over haar leven. De Crown, Blauw Bloed, de Facebookpagina’s over royals vind ik ook heerlijk om te volgen. Even verstand op nul en kijken naar de prachtige kleding en juwelen. Naar een leven dat je zelf nooit zou willen leiden.

Ik ben steeds weer benieuwd wat Máxima zal dragen tijdens Prinsjesdag. En nu is Amalia er ook nog eens bij. Dat is dus dubbel genieten. Ik ben er nog nooit live bij geweest en zou ook nooit uren in de rij gaan staan om een laatste groet te brengen of een glimp op te vangen van de stoet die voorbijkomt tijdens Prinsjesdag. Dan zie je het op tv toch een stuk beter. 

Dat mensen zo geëmotioneerd zijn over het overlijden van een 96-jarige vrouw die ze niet gekend hebben, vind ik heel bijzonder. Iemand heeft me ooit uitgelegd dat het eigenlijk je eigen verdriet is dat bovenkomt. Je herinnert je bijvoorbeeld het verdriet dat je had toen je eigen oma, moeder of andere dierbare overleed en je voelt mee met de mensen die om degene die nu is overleden heen staan. Bijzonder is het ook dat mensen denken dat ze de royals echt kennen door alle verhalen uit de roddelpers.

Hoe koningsgezind ook, ik ben wel blij dat koningen en koninginnen niet zoveel macht meer hebben. Want ook series als Hendrik VIII volgde ik en je moet er niet aan denken dat de geschiedenis zich herhaalt met zo’n wrede koning of koningin. Ons systeem is nog niet zo gek, met een president weet je ook niet wat je binnenhaalt. Mannen als Trump, Poetin, Berlusconi brengen je land weinig goeds. Daarvan ben ik wel overtuigd. Het hebben van een koningshuis brengt het land wel wat. Andere landen, buitenlandse bedrijven vinden dat het politieke en economische klimaat van landen met een koningshuis stabieler is. Het zorgt ervoor dat er graag zaken gedaan worden. Een koning of koningin kan ook wat bewerkstelligen, denk maar eens aan Meer Muziek in de Klas, dat echt een succes is.

Toch zou ik voor al het geld in de wereld niet willen ruilen. Wat ben je beperkt in je vrijheid als lid van het Koninklijk Huis. Het maakt me echt verdrietig als ik hoor dat Amalia ernstig bedreigd wordt door de georganiseerde misdaad en nu nog meer beveiliging krijgt. Een jonge vrouw, ze zou moeten kunnen genieten van het studeren en van het ‘op kamers’ gaan. En dan denk ik weer even aan de 21-jarige Elisabeth die beloofde haar land en volk te dienen, hoe lang ze ook zou leven. Die belofte heeft ze meer dan waargemaakt.