Het Koningshuis mag blijven

Het Koningshuis mag blijven

Met Koningsdag in aantocht werden er weer allerlei enquêtes gehouden over de populariteit van ons Koningshuis. De cijfers zien er niet zo best uit, nog maar zo’n vijftig procent wil dat Nederland een monarchie blijft. Als oorzaak voor de dalende populariteit wordt de ‘vakantie’ naar Griekenland genoemd. Het verbaast me toch enorm dat zoveel mensen daar een punt van maken. Het maakt mij echt niet uit dat Lex, Max en de kinderen hun huis in Griekenland wilden bezoeken. Ik kan me voorstellen dat Max even met de stofdoek rond wilde en dat Lex het gras moest maaien. Dat zijn nou eenmaal de nadelen van een tweede huis.

Grapje natuurlijk, ik gun het ze van harte. Dat andere mensen er wel een probleem van maken, komt volgens mij voort uit jaloezie. Een vervelende eigenschap, daar moet je zelf toch ook heel veel last van hebben? Tegenover de zogenaamde privileges van de Koning en zijn gezin staan heel veel nadelen. Het lijkt me vooral vreselijk dat je er niet zomaar even spontaan op uit kunt gaan. Altijd beveiligers om je heen en elk uitje vooraf plannen. Wat een verschil ook met een aantal jaren geleden, toen de kinderen nog gewoon op de fiets naar school gingen en Max weleens in de supermarkt werd gespot. Zo erg dat onze maatschappij enorm verhufterd is.

Ik ben ervan overtuigd dat het Koningshuis ons veel brengt. Andere landen zien Nederland als een stabiel land. Buitenlandse bedrijven doen hier graag zaken. Je moet er toch niet aan denken dat je zo’n idiote president als Trump krijgt. Of stel je voor dat Thierry Baudet het hier een paar jaar voor het zeggen krijgt. En al die presidenten houden na vier jaar regeren hun inkomen. Ze blijven beveiliging nodig hebben. Voor het Koningshuis betalen we per inwoner per jaar nog geen drie euro. Dat heb ik er graag voor over.

Ik las ergens dat sommige mensen de leden van het Koningshuis helemaal niet als gewone mensen willen zien. Het moet een sprookje zijn. Maar als ze afstand zouden houden, zouden ze daar ook weer kritiek op krijgen. Mensen die de familie Van Oranje persoonlijk ontmoeten, zijn altijd onder de indruk. Een symptoom van verhuftering is dat je een ander niet meer als mens ziet. Door social media en online vergaderen hebben we geleerd om vanaf een scherm een oordeel te vormen. Alsof de ander slechts een personage uit een game is en geen mens van vlees en bloed.

Donderdag zit ik weer voor de tv. Ik geniet ervan om zoveel blije mensen te zien. Ik ben benieuwd wie er allemaal zullen zijn en vooral wat de dames aan hebben. Bij het rouwen en trouwen van ons Koningshuis, moet je mij niet bellen.