Een nieuw begin
Zo, het zit erop, december is achter de rug. De laatste oliebollen en appelflappen hebben hun weg naar de overbelaste maag gevonden, de lege flessen wijn en champagne zijn stille getuigen van een feestelijke afsluiting van 2021. Het gewone leven kan weer beginnen.
Gewone leven? Dat was voor 12 maart 2020, want na de eerste toespraak van het illustere duo Rutte/De Jong ging het land op slot. Hoewel de deur af en toe op een kier werd gezet, en soms nog verder open ging, overheerst toch het gevoel dat we al bijna twee jaar in een lockdown zitten.
Wat gaat het jaar brengen? Geen idee. De toekomst voorspellen is nooit een van mijn specialiteiten geweest. Sommige lieden hebben daar hun professie van gemaakt maar die vertrouw ik voor geen meter.
Wat we wel zeker weten is dat we nog lang niet af zijn van Covid-19. Na de alfa- en deltavariant heeft de omikronvariant de wereld in een houdgreep, ons land zit al sinds 19 december in een lockdown. Hoe lang die nog duurt? Geen idee, in ieder geval tot 14 januari. Het is niet te hopen dat we het hele Griekse alfabet gaan afwerken want dan zijn we nog een tijdje bezig.
Een paar dingen weten we zeker omdat ze op de kalender staan: Olympische Winterspelen in Peking (4 tot en met 20 februari), WK-voetbal in Qatar (21 november tot en met 18 december) en gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart. Politiek heeft me altijd geboeid maar die interesse is de laatste jaren afgenomen, het vertrouwen hierin ben ik kwijt. Ik zal vast niet de enige zijn. De afwikkeling van de toeslagenaffaire was de bekende druppel die de emmer deed overlopen. We hebben nu weer een kabinet met nieuwe poppetjes maar gezien de samenstelling is het is oude wijn in nieuwe zakken.
Ik heb gelukkig de oorlog niet meegemaakt, we leven al 76 jaar in vrijheid maar op de achtergrond dreigt altijd onheil; de Koude Oorlog, de Russen, kernwapens, extreem-rechts, een cyberoorlog, een milieuramp. En nu is er dan Covid-19 ofwel corona. Had niet gedacht dat dit virus ons leven zo op zijn kop zou zetten. Enfin, we zullen het er mee moeten doen.
Natuurlijk heb ik, net als veel medelanders, gedacht aan goede voornemens. De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens, luidt een oud spreekwoord. Inderdaad, veel mensen zijn van alles van plan, starten vol goede moed met wat ze met zichzelf hebben afgesproken, houden het ook een tijdje vol maar vervallen na verloop van tijd toch weer in hun oude patroon. Alleen de hele sterken houden stug vol.
Nee, ik heb geen nobele plannen voor 2022. Kalm aan hè, zeggen sommigen hier als ze afscheid van elkaar nemen. Dat ga ik maar doen. Ik geef toe, nogal saai, maar dat geldt voor de hele maand januari.
En verder wens ik u uiteraard een goed, gelukkig en bovenal gezond 2022.