Harrie Peters met het boekje dat hij over Schutterij St. Martinus schreef. Foto: Gerard Peters
Verleden St. Martinus ligt nu vast
Didam - Zo'n veertig jaar was Harry Peters bezig met het verzamelen van het archief van St. Martinus uit Greffelkamp. Ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan legde hij de geschiedenis de schutterij vast in een boekje: En in Greffelkamp hemmen ze un Schutterij.
Door Karin van der Velden
"Het was nog een heel werk," zegt Peters, want er waren weinig gegevens. De schutterij werd in 1921 opgericht, maar pas vanaf 1964 werden er bijvoorbeeld notulen gemaakt. Daarvoor werd nog weleens wat met potlood op een krant of achterop een sigarendoosje geschreven."
Eigenlijk zou het boek al vorig jaar gepresenteerd worden, maar door corona werd dat uitgesteld. Uiteindelijk is het een boek van 106 pagina's geworden. Er verscheen eerder al een artikel van zestien pagina's in het jaarboek 2021 van de Oudheidkundige Vereniging Didam. "Dat was de basis, daarna heb ik het uitgebreid met nog veel meer wetenswaardigheden. Het was al heel lang mijn plan om een boekje te schrijven, het artikel gaf me echt een zetje. Aanvankelijk kwam ik tot 76 pagina's, daar is toen nog een overzicht van alle Koningen en bestuursleden bijgekomen. Dat was een heel werk om uit te zoeken, waarbij ik gelukkig wel hulp heb gehad van Theo Hageman. Dertien pagina's van het boek staan vol met sterke verhalen."
Een en al schutter
De oplage van het boekje is 450 exemplaren. Het wordt gratis uitgedeeld aan alle leden van de schutterij en alle inwoners van Greffelkamp. "Ieder huishouden is op de een of andere manier wel betrokken bij de schutterij. Soms als lid, soms als bogenbouwgroep." Mensen weten inmiddels dat ze een boekje krijgen, want Harry is elk adres langsgegaan om informatie op te halen. "Mensen hebben van alles aangeleverd, zoals foto's en krantenartikelen."
Harry zegt het al over zichzelf, maar veel mensen weten het ook wel, hij is een en al schutter. Daarbij weet hij ook nog eens alles over Greffelkamp, waar hij is geboren en getogen. Technisch gezien woont hij er nog steeds, in de wijk De Hoevert, van oorsprong ook deel van Greffelkamp. "Vanaf het moment dat ik in 1992 secretaris werd, ging ik op zoek naar informatie over de schutterij, alles wat ik tegenkwam heb ik opgespaard. De leden hebben lang op zo'n naslagwerk gewacht, er werd veel gegist over het verleden. De geschiedenis ligt nu vast. Inclusief de sterke verhalen, die natuurlijk wel wat zijn aangedikt."
Alle onderdelen van de schutterij komen aan bod, ongeveer in chronologische volgorde van het ontstaan. De jeugdleden en de marketentsters bijvoorbeeld waren niet altijd onderdeel. Het gaat over het ontstaan van schutterijen in het algemeen en het ontstaan van St. Martinus in het bijzonder. "Het eerste schuttersfeest was bij een protestant op de deel. Na een jaar kwam de pastoor vertellen dat dat niet kon in het overwegend katholieke Greffelkamp. Toen is de Rooms Katholieke Schuttersvereniging Sint Martinus officieel opgericht." De verhalen in het boekje zijn kort en krachtig, lange verhalen leest Harrie zelf ook liever niet. Er staan heel veel foto's in.
Bijzonder is bijvoorbeeld de foto van Bart en Moeder Miet van Onna, achter de kraam waar aan de voorkant de woorden Koek, Banket, Chocolade en Suikerwerk staan. Het was in een tijd dat er geen alcohol geschonken mocht worden. Aan de achterkant kon stiekem toch wel een borreltje gehaald worden. "Iedereen spaarde voor het schuttersfeest en dan ging het echt een aantal dagen los. Veel anders was er ook niet om te feesten."
Het boek werd zondag aangeboden aan Gerard Peters, voorzitter van de schutterij. Er was die dag ook een tentoonstelling met foto's, krantenknipsels, oude kleding en attributen, zoals oude schilden, medailles, een vaandel en de vendels. En natuurlijk de naaimachine die in een boog verwerkt werd. De titel van het boekje is vrij vertaald naar het liedje dat daarover gaat.
Wie geen boekje krijgt, kan er een bestellen door een mail te sturen naar: h.peters64@upcmail.nl.