Riet Emmink is 75 jaar lid van Margriet en dat werd feestelijk gevierd. Foto: Roel Kleinpenning
Riet Emmink is 75 jaar lid van Margriet en dat werd feestelijk gevierd. Foto: Roel Kleinpenning

Riet is al driekwart eeuw lid van de turnvereniging

Maatschappij

DIDAM - De tafel in de feestelijk versierde kantine van de danszaal van Margriet stond vorige week maandag vol met gebakjes en lekkere hartige hapjes. De dames die er van 18.30 tot 19.30 uur voor conditiegym komen en Claudia de la Croix, die de groep leidt zaten er helemaal klaar voor. Dat Riet Emmink 75 jaar lid is van turnvereniging Margriet werd goed gevierd.

Door Karin van der Velden

Riet was die dag trouwens niet de enige jubilaris. Herma Hageman is al vijftig jaar lid. De leeftijd van de aanwezig dames varieert tussen de 55 en de 82. Riet is de oudste van de groep. Bert Neijenhuis, voorzitter van Turnvereniging Margriet kwam langs om een woordje tot de jubilarissen te richten. Riet was daar hartstikke blij mee, want ze heeft wel een klik met Bert. Dat de dames zich zo enorm hebben ingespannen emotioneerde haar even. “Normaal gesproken is Riet altijd degene die de festiviteiten regelt”, vertellen de dames. “Dat er gezongen wordt als er iemand jarig is en dat er een aardigheidje is bij bijzondere gelegenheden. Met Pasen kreeg iedereen nog een Paashaas.” Mieke Otten vertelt dat Riet een beetje het moedertje is van de groep.

Toen Riet lid werd van gymvereniging Margriet was het wel heel anders dan nu: “We hadden nog helemaal geen toestellen. Je ging een beetje huppelen, over elkaar bokspringen en je deed wat grondoefeningen. Dat gebeurde bij Loeters in de Zaal. En we deden balspellen. We rolden van die kleine rubberen balletjes over de vloer naar elkaar toe. 

“Pas in de jaren zestig kwamen er toestellen. Dat ging ineens heel hard, want er zaten toen vooruitstrevende mensen in het bestuur. Daarvoor was de vereniging lange tijd ongeorganiseerd. Niemand hield in die tijd iets bij.” Riet werd al vroeg bestuurslid en was 25 jaar secretaresse. Ook daarvoor werd ze gehuldigd, ze kreeg een margrietje van zilver en goud. In die tijd verplaatste de gym zich naar sporthal De Pol. Later werd er ook in ‘t Raland gegymd: “We gaven daar ook onze uitvoeringen. Dan droegen we allemaal een wit rokje en een blauwe blouse. Dat schafte je zelf aan. We waren al hartstikke blij dat we konden sporten. Met jazzgym hebben we in Limburg nog een eerste prijs gehaald. We waren daar met een team van vijftien vrouwen. De jongens hadden een eigen gymvereniging, Theodem, die is later opgeheven.

“Het paard en de brug waren mijn favoriete toestellen. We hadden een ploegje met vijf meiden die goed konden turnen. Vooral Frida Sloot was erg goed. Ik deed samen met Leen van Bree mijn oefeningen, ik ging zweven en hij ving mij dan op. Onze circusact noemden we het. Voor de uitvoering moesten we in Winterswijk en Varsseveld tribunes halen. Gelukkig wilden onze mannen altijd helpen.”

Ook op het voetbalveld in de Kom werden oefeningen gedaan. Riet vond het marcheren altijd leuk. Bij het voetballen was Riet trouwens ook actief als scheidsrechter: “Als 23-jarige floot ik een team met jongens van 18. Ik was streng. Meteen aan het begin zei ik: Geen gekke dingen aanhalen, ik stuur je meteen het veld af.”

Na een paar TIA’s en een herseninfarct gymt Riet sinds driekwart jaar op de stoel mee. Gymmen doet ze twee keer per week, want ze gaat ook nog een keer naar Welcom. De gym op maandag in de danszaal bij het Liemers College in de Dijksestraat is een mengeling tussen aerobics, cardio, werken met gewichten en aan de barre. Altijd met lekkere muziek. Claudia vertelt dat er de ene keer piratenmuziek klinkt, de andere keer soul. Latin is heel populair. Het is altijd gezellig en er wordt veel gelachen. “Als er dames zijn die met ons willen meedoen, zijn ze altijd van harte welkom.”

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant