Dekker als arbiter naar WK voor oudere hockeyers in Zuid-Afrika

AZEWIJN - Jan Dekker uit Azewijn is hockeyscheidsrechter. Niet alleen op clubniveau en voor de Nederlandse hockeybond, ook is de 75-jarige Achterhoeker internationaal umpire bij het Masters hockey in verschillende leeftijdscategorieën. In september reist hij naar Zuid-Afrika voor het WK hockey voor de nationale teams boven de 45 jaar (mannen en vrouwen). 

Door Remko Alberink

Doetinchem-Zevenaar was ooit zijn eerste wedstrijd als bondsarbiter. “Je moet weten dat ik pas op latere leeftijd bij de hockeyclub terechtkwam. Een van de taken van hockeyleden is het fluiten van wedstrijden bij andere teams. Zo ben ik ooit met fluiten begonnen.”

Na ‘blazen’ op clubniveau volgde dus het fluiten in de Nederlandse competities. “Bij thuiswedstrijden in de laagste klassen is de thuisclub namelijk verantwoordelijk voor het leveren van twee scheidsrechters”, legt de Azewijner uit. “Als hockeyer kwam ik daarna in aanraking met de 60-plus-hockeyclub. Die komen elke maand twee keer ergens in Nederland bij elkaar en spelen dan onderling wedstrijden.”

Van daaruit kwam hij ook in aanraking met het arbitreren op internationaal niveau. Dekker heeft inmiddels een indrukwekkend cv met Masters WK’s in Zuid-Afrika (2010), Engeland (2012), Nederland (2014), Australië (2016) en Spanje (2018). Ook floot hij op de Asia Cup (2018) en tal van EK’s. Daarnaast waren er nog vele evenementen, zoals vorige maand nog een vierlandentoernooi in het Duitse Neuss. “In Zuid-Afrika hoop ik in oktober mijn 150ste interland te fluiten”, zegt hij. “Dat hangt er vanaf hoeveel ik wedstrijden ik krijg toebedeeld. Er zijn in totaal 45 scheidsrechters actief.”
De cijfers die bij het naderende WK horen zijn indrukwekkend; 88 landenteams van vijf continenten komen in Kaapstad bijeen. Daar worden in tien dagen bijna 300 duels afgewerkt. “Ik blijf fit door het fluiten van wedstrijden en door te joggen”, stelt de vitaal ogende Achterhoeker. “Het zou trouwens niet verkeerd zijn als ik voor vertrek nog een paar kilo kwijtraak.”

Waar bij eindtoernooien teams strijden om de finale te mogen spelen, is dat bij scheidsrechters op Masters-EK’s en WK’s niet veel anders. Ook die strijden om een finale op hun cv bij te schrijven. Dekker: “Ik heb de pech dat Nederland vaak ver komt in het toernooi. Een keer was ik er dichtbij, floot ik een goede halve finale. Maar omdat Nederland de finale haalde, kwam ik niet in aanmerking.”
Als scheidsrechter moet je uiteraard goed op de hoogte zijn van de regels. “En die veranderen ook regelmatig. Een goede regel vind ik dat van teams die een beslissing niet begrijpt, een speler een vraag mag stellen aan de scheidsrechter. Komt er dan iemand op je afvliegen na een beslissing, dan kun je hem al afremmen in zijn emotie door te zeggen ‘Wat is je vraag.’ Moeten ze eerst even nadenken, en dan krijgen ze netjes antwoord en gaan we verder.”

Vragend naar zijn mooiste scheidsrechters-anekdote blijft het even stil in de Azewijnse woonkamer. Dan zegt Dekker: “Als scheidsrechter ben je een soort begeleider van het spel. Ooit zag ik iemand lopen met op het shirt ‘Umpire, here to help.’ Dat arbiters er zijn om te helpen, dat is precies de essentie van wat we doen.”
Dat hij al op 21 september naar Zuid-Afrika afreist, terwijl het toernooi van 1 tot en met 10 oktober wordt gehouden, heeft ook een praktische oorzaak. “Als arbiter bij dit soort toernooien moet je alles gewoon zelf betalen. Dat is misschien wel zuur, maar hobby’s kosten geld. Ik ga met twee andere Nederlandse arbiters, en we hebben besloten er een weekje vakantie aan vast te plakken. Ik ben al vaker in Zuid-Afrika geweest, ik laat ze met veel plezier de Tafelberg en Robbeneiland zien.”