Karin van der Velden.

Karin van der Velden.

Column Karin van der Velden: Wie houdt er nog voorjaarsschoonmaak?

Opinie

Als ik onze parttime blindengeleidehond in opleiding Sylke uitlaat, loop ik graag door woonwijken. Ik vind het leuk om te zien hoe mensen hun huis ‘aankleden’. Wat er in de tuin staat en hoe ze de tuin hebben ingericht. En hoewel ik er eigenlijk geen verstand van heb, kijk ik graag naar de verschillende stijlen die zich door de jaren heen ontwikkeld hebben. Je ziet nog steeds tuinen volgeplant met heide en bielzen. Een beetje rommelig, echt iets uit de jaren zeventig. Die huizen staan de laatste tijd steeds vaker te koop. Als er nieuwe bewoners komen, zie je dat de tuin wordt leeggemaakt en er een strakke combinatie van cortenstaal en grind, met groen voor terugkomt.

Iets dat me ook opvalt is dat er een periode was dat iedereen rolluiken aanschafte. Bij mij in de buurt is een straat waar ‘s avonds bij alle woningen de rolluiken dicht zitten. Als ik dan langs de nieuwbouwwoningen in de Kerkwijk wandel, zie nauwelijks nog rolluiken. En als ik ze zie, zijn ze in een later stadium gemonteerd. Aannemers nemen rolluiken kennelijk niet als optie mee, want ze zijn ook allemaal verschillend. Die huizen zijn waarschijnlijk beter geïsoleerd. Wij hadden vroeger thuis aan de voorkant rolluiken, maar ik kreeg er altijd een opgesloten gevoel van. Ik hou ervan om te merken dat het ‘s morgens licht wordt. Het maakt het wakker worden gemakkelijker.

Balkons om beddengoed te luchten
Bij die nieuwbouwwoningen zie je geen balkons meer. Huizen die na de oorlog werden gebouwd, kregen tot in de tachtiger jaren meestal een balkon. Ook als er een tuin was, dus het balkon was niet nodig om buiten te zitten. Volgens mijn man waren die balkons bedoeld om het beddengoed te luchten. En ja, ik herinner me dat vroeger op maandag overal dekens over de rand van het balkonhek hingen en soms uit de ramen. Ook dat zie ik nu nauwelijks. De traditionele huisvrouw is duidelijk verdwenen. Wie houdt er nog voorjaarsschoonmaak? Ik moet zeggen dat het af en toe kriebelt, maar dat kan ik gelukkig snel weer onderdrukken.

Laatst keken Karel en ik naar een oud filmpje van een dorpje waar de huisvrouwen aan de voorjaarsschoonmaak begonnen waren. Gezellig met z’n allen. De hele boel naar buiten en elkaar ook helpen, want wie kan een zware matras alleen naar buiten tillen? Gordijnen wapperden aan de waslijn, matten werden uitgeklopt en de binnenboel werd flink geschrobd. De kachel ging vanaf dat moment uit en de winterkleren werden opgeborgen. Het maakte niet uit wat het weer deed. Voor de Paasdagen zag het huis er letterlijk op z’n paasbest uit.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant