Hoe ver mag vrijheid van meningsuiting gaan?

Arnhem zag vorige week zondag blauw van de politie. Edwin Wagensveld, de voorman van Pegida (Patriottische Europeanen tegen de islamisering van het Avondland) had gedreigd een koran te gaan verbranden. De stad stond op scherp. Vrijheid van meningsuiting mag kennelijk wat kosten. En was het niet ooit zo dat juist boekverbrandingen gezien werden als het beperken van je vrijheid?

Idioten die zich vastplakken aan schilderijen krijgen geen straf, daarmee beperk je volgens rechters de vrijheid van meningsuiting. Museumdirecteuren durven op deze bizarre uitspraak niet te reageren, uit angst dat juist hun museum doelwit wordt van zulke idiote acties. Het recht op vrijheid van meningsuiting wordt selectief toegepast.

Europarlementariër Marcel de Graaff van Forum voor Democratie hield in het Europese Parlement een toespraak waarin hij zei: “Rusland heeft miljoenen Oekraïense vluchtelingen opgevangen, onder wie honderdduizenden kinderen, die door het Oekraïense leger werden gebombardeerd.” Hij noemde Oekraïne de grootste leverancier van kinderen voor “pedonetwerken, mensensmokkel en orgaanhandel.” Wanneer wordt propaganda voor de vijand gezien als landverraad?

En wie is dan de vijand? Is dat nog duidelijk? We waren altijd pro Israel, maar zijn het er nu wel over eens dat mensen in de Gazastrook mensonterend worden behandeld. Wat je mening ook is, het rechtvaardigt absoluut niet dat je je ongenoegen uit tijdens een show van de joodse zangeres Lenny Kuhr. Of dat je een holocaustoverlevende en zijn achterkleindochter uitscheldt en uitjoelt.

Dat je kinderen een trauma bezorgt door evenementen op een bruut manier te verstoren, is schandalig. Of het nu gaat om een sinterklaasintocht of de paardenshow in de Efteling, kinderen laat je onbekommerd genieten. 

Voor mij zit er een grens aan vrijheid van meningsuiting. Het moedwillig kwetsen van andere mensen vind ik onacceptabel. Het vernielen van andermans eigendommen kan echt niet. Actievoerders die evenementen verstoren waar kinderen bij aanwezig zijn, zou je moeten straffen. Alle kosten die door de maatschappij betaald moeten worden voor activiteiten die de grens overgaan, zou je moeten verhalen op aanstichters. De meest duidelijke grens is het beperken van de vrijheid van meningsuiting van een ander. Je mag roepen wat je wilt, maar respecteer dan dat een ander dat ook doet.

De politiek spreekt er schande van, er worden excuses aangeboden en we gaan weer over tot de orde van de dag.